Page 59 - surat61
P. 59
47
การปลูกยางพาราในพื้นที่ไม่มีเอกสารสิทธิ์ ส่งผลต่อการช่วยเหลือเกษตรกรคามนโยบายรัฐที่ไม้
ครอบคลุม จังหวัดสุราษฎร์ธานีได้ดําเนินการอบรมเกษตรกร เยาวชนเกษตร หลักสูตรการกรีดยาง เป็น
การเพิ่มประสิทธิภาพการผลิตและลดปัญหาการจ้างแรงงานกรีดยาง ที่เป็นชาวต่างชาติเป็นส่วนใหญ่
เมื่อราคายางพาราตกต่ําส่งผลต่อการเคลื่อนย้ายแรงงานกรีดยางพารา ไม่มีคนกรีดยางจํานวนมาก
- ประสิทธิภาพการผลิตของเกษตรส่วนใหญ่ยังอยู่ในระดับต่ําและด้อยคุณภาพ เนื่องจากส่วนใหญ่เป็น
เกษตรกรชาวสวนยางขนาดเล็กหรือเกษตรกรรายย่อย การบริหารและการจัดสวนยางยังขาดประสิทธิภาพ
ประกอบกับขาดปัจจัยการผลิต เช่น ปุ๋ย เมล็ดพืชคลุมดิน หรือสารเคมีและอุปกรณ์เครื่องมือต่างๆ ส่งผล
ให้ผลผลิตคุณภาพต่ําและไม่สม่ําเสมอ
- การระบาดของโรครากยาง โดยเฉพาะโรครากขาว เป็นปัญหาที่มีผลกระทบในวงกว้างทั้งในจังหวัดและ
ภาคใต้ที่เป็นแหล่งปลูกยางของประเทศ ได้มีการรณรงค์ให้ความรู้ด้านการป้องกันกําจัดอย่างต่อเนื่อง
หากเกษตรกรไม่มีการป้องกันกําจัดปัญหาโรครากยางจะรุกลามส่งผลต่อพื้นที่ปลูกที่ลดลงอย่างต่อเนื่องใน
อนาคต
- การผลิตของเกษตรกรรายย่อยไม่สอดคล้องกับความต้องการของตลาด กล่าวคือ ส่วนใหญ่ ยังคงผลิต
ความต้องการของตนเอง ซึ่งเมื่อวิเคราะห์พบว่า ทิศทางการพัฒนาระบบการผลิตยางที่ผ่านมา รัฐมุ่งเป้าให้
เกษตรกรทําการผลิตวัตถุดิบ (ยางแผ่น) ป้อนให้แรงงานอุตสาหกรรมและคาดหวังผลตอบแทนทาง
เศรษฐกิจในระดับภาคเป็นหลัก ในขณะที่เกษตรกรยังคงมีวิธีและเป้าหมายในการผลิตตามความพอใจของ
ตนเอง เกษตรกรส่วนใหญ่ยังคงผลิตยางแผ่นดิบแต่โรงงานต้องการยางก้อน เพื่อเป็นวัตถุดิบในการผลิต
ยางแท่ง ซึ่งผลมาจากความต้องการยางแท่งของโลกเพิ่มมากขึ้น ขณะที่ความต้องการยางแผ่นรมควัน
ลดลง
- ตลาดยางพาราระดับท้องถิ่น เป็นตลาดที่ทีผู้ค้าจํานวนมากกระจายอยู่ในระดับตําบล หมู่บ้านส่งผลให้
มูลค่าที่เกษตรกรได้รับต่ํากว่ามูลค่าที่ควรเป็น มีตลาดกลางไม่ครอบคลุมพื้นที่ ควรส่งเสรืมให้กลุ่ม
เกษตรกร สถาบันเกษตรกร สหกรณ์การเกษตร เปิดจุกรับซื้อยางจากเกษตรกรโดยตรง หรือเป็น
ตัวแทน กยท.ในการรับซื้อยาง รัฐสนับสนุนทุนรับซื้อ
- ทิศทางการพัฒนาอุตสาหกรรมยาง สวนทางกับการเติบโตของเกษตรกรและองค์กรเกษตรชาวสวนยาง
เพราะที่ผ่านมารัฐเน้นการสนับสนุนให้ภาคธุรกิจและภาคอุตสาหกรรมมีบทบาทมากกว่าการสนับสนุนให้
ภาคการผลิตและการสร้างความเข้มแข็งในระบบเศรษฐกิจฐานราก ดังจะเห็นได้จากการเข้ามามีบทบาท
ของอุตสาหกรรมในขั้นตอนการผลิต การมีบทบาทแปรรูปของเกษตรกรลดลง เน้นให้ขายน้ํายางมากขึ้น
ส่งให้ภาพความเป็นจริงเกษตรกรหันมาผลิตน้ํายางสดมากขึ้น เพื่อให้ตอบสนองความต้องการใน
ภาคอุตสาหกรรม ทั้งนี้เป็นอิทธิพลของเศรษฐกิจมหภาคเป็นหลัก จนไม่ให้ความสําคัญและการละเลยการ
สนับสนุนเกษตรกรและองค์กรชาวสวนยางให้มีบทบาทในการพัฒนาการตลาดและอุตสาหกรรมมากขึ้น
